Οι αναμνήσεις του Bisco και άλλες ποδοσφαιρικές ιστορίες (Paco Ignatio Taibo Il)

“Εκεί έγινε μεγάλος μπαλαδόρος, κι όχι στη γειτονιά του ή στις σχολικές ομάδες. Έτσι κι αλλιώς το όλο πράγμα δεν είχε να κάνει με τα σπορ· απλώς με το γαμημένο ποδόσφαιρο της φυλακής. Μέλη οργανωμένων συμμοριών, βιαστές και κοινωνικά παράσιτα, όλοι ενάντια στους “Π”, όπως αποκαλούσαν τους πολιτικούς κρατούμενους. […]
Οι κανονισμοί του Bisco δεν περιελάμβαναν τα οφσάιντ, αυτό το αδελφίστικο “χρέωμα” από τους διαιτητές για να ακυρώνουν τα γκολ και να γίνονται μισητοί. Θεωρούσε ότι αν κάποιος έπρεπε να τιμωρηθεί για κάτι, του άρμοζε ποδοπάτημα και να φάει χώμα· οτιδήποτε άλλο ήταν παιδιάστικο.”